గంప….!ఓ ముళ్ల కంప!!

గంప….!ఓ ముళ్ల కంప!!

పువ్వు కథ

న్యూస్ వెలుగు తెలుగు కథలు  : అనగనగా ఒక వూరిలో, ఒక రామ చిలుక వుండేది, ఆ చిలుకని ఎటు వెళ్లనివ్వకుండా ఒక గంప దాన్ని ఎప్పుడు మూసి పెట్టేది, బయటకు వెళ్లాలని చిలుక ఎంత ప్రయత్నించినా,బయట అంతా దుర్మార్గులే ఉంటారనీ అక్కడ నువ్వు బతకలెవనీ నువ్వు నా దగ్గరే ఉండు అనీ గంప దాన్ని వదిలేది కాదు… అసలు ఆ చిలుకకు బయటి ప్రపంచమే తెలీనివ్వకుండా ప్రక్కనున్న తనతోటి వారిపై కూడా వారి వ్యక్తిత్వాలపై బురద జల్లుతూ వారంతా చెడ్డవారని తానొక్కటే మంచి దానినని ఆ చిలుకకు చెప్పుకునేది.ఆ చిలుకను అది అందించే ఎన్నో ప్రయోజనాలకోసం,తన జీవన ప్రయాణంలో చుక్కాని లా ఉపయోగించుకుంటూ ఎక్కడకూ పోనిచ్చేది కాదు..చిలుక ఒక వేళ ప్రక్క నుండే వారితో మాట్లాడినా వారితో కలిసి మెలసి ఉన్నా,వారి కష్టాన్ని చూసి స్ఫూర్తి పొందినా,తన తోటి వారిపైనే ఎన్నో అభాండాలను చిలుకకు చెప్పేది.అలా కొన్ని సంవత్సరాలుగా కాలం సాగుతూ ఉండగా ఓరోజు
ఆ గంపకు పక్కనే ఎదిగిన మొక్క లో పూచిన పువ్వు,
ఇదంతా గమనించి,
ఓ గంపా, ఎందుకు ఆ చిలుకని అలా మూసి పెట్టి,
దాని స్వేచ్ఛను, ఎదుగుదలను అడ్డుకుంటున్నావ్?
పాపం కదా, అంది.

పువ్వు మాటలకు,
అహంకారం తో నిండిన మనసుతో, ఆ గంప..
“నా గుణం అంతే,ఆ చిలుక బైటకి పోతే నా నైజం తెలిసిపోతుంది,అది వచ్చిన తర్వాతే నాకు జీవితంలో ఎదుగుదల మొదలైంది,దాన్ని సమాజం ముందు పెట్టే నేను ఎన్నో రెట్లు ఎదిగాను.అది బైటకు పోతే నా గురించి దానిని నేను ఎలా వాడుకున్నానో పసిగడుతుంది.అందుకే దానిని నేను ఎవ్వరితో మాట్లాడనివ్వను,ఎక్కడకూ వెళ్ల నివ్వను,దానికి నేను ఎంత చెబితే అంతే అన్నట్లుంది.బైటకు పోతే ఇంకెవరితోనైనా అది మాట్లడితే నిజాలు తెలుసుకుని నన్ను అసహ్యించుకుంటది. నేను నాకు నచ్చిన దాన్ని మోసుకెళ్తాను
నా ఇష్టం వచ్చిన దాన్ని,అవసరం ఐన దాన్ని ఎంతకాలం ఐనా,కావాల్సిన దానిని మూసి పెడతాను” దాంతో నాకు అవసరం తీరిపోయాక నా గంపలోంచి నేనే అది పిచ్చిదనో,నన్ను ఇబ్బంది పెట్టిందనో, నా జీవితాన్ని అతలాకుతలం చేసిందనో, దొంగ బుద్ధి ఉన్నదనో,నన్ను ఏడిపించిందనో నీచమైన నిందలేసి బైటకి విసిరేస్తాను, సమాజం నన్నే నమ్ముతుంది,ఆ చిలుక దిక్కుతోచని స్థితిలో కొట్టుమిట్టాడి చస్తుంది అని బదులిచ్చింది…నా తెలివితేటలతో ఎంతటి వారినైనా ప్రక్కదోవ పట్టిస్తాను.ఐనా నాకు ఇదేమీ కొత్తకాదు,నేను ఎన్నో చిన్న చిన్న జీవుల కష్టంను నా కష్టంగా చూపుకుని ఎదగడం తోనే ఇక్కడవరకూ వచ్చాను ఈ చిలక లాంటివి ఎన్నింటినో ఇలాగే చేశాను.నాకు జాలి దయ కరుణ వాత్సల్యం వంటివేమీ ఉండవు,నా అవసరం తీరాక నాకు ఏదైనా అనవసరం అని భావిస్తాను. నన్ను అనుమానించి అడిగే స్థాయి ఎవరికుంది?వాటి బతుకెంత?వాటి స్థాయి ఎంత? అంటూ తన అమానవీయతను క్రూరత్వాన్ని కూడా తన బలంగా చాలా గర్వంగా పలికింది.

గంప మాటలు విన్న పువ్వు, చిన్ననవ్వు నవ్వి
అన్ని పరిస్థితులు నీకు అనుకూలంగా ఉంటాయి అని విర్రవీగకు!
అంది పువ్వు,…
హ హ హ అవునా, సరే , ఇప్పుడు నిన్ను కూడా మూసి పెడతాను,
చూస్తావా,, అని, ఆ గంప, పువ్వును కూడా తన కింద మూసి పెట్టుకుంది,,
అయితే, గంప ఆ పువ్వును బంధించింది, కానీ, ఆ పువ్వు వెదజల్లే, పరిమళాన్ని మాత్రం బంధించలేకపోయింది,.
ఆ సుమగంధాలను,పువ్వు నుండి వచ్చే పరిమళాలను అనుసరిస్తూ, అక్కడికి వచ్చిన ఒక పెద్దాయన,
గంపను తీసి, ఓ మూలకు విసిరేసి,అందులో ఉన్న కొంత చెత్తను ఓ పక్కన పడేసి, ఆ పువ్వును తీసుకెళ్లి, దేవుని పాదాల వద్ద వుంచాడు…

*ఈ కథ లో లాగే, జీవితం లో ఎదగుతున్న వారిని చూసి,
ఓర్వలేక, తమ కింద ఉండాలని తొక్కి పెట్టాలని ఆలోచిస్తూ…..వారి స్థాయిని వారు మరిచిపోయి వారి కష్టంతో వీరు ఎదుగుతూ ఉంటారు.తన తోటి వారి పైనే ఎన్నో అభాండాలు వేస్తూ అగౌరవ పరుస్తూ వారి శ్రమను దొంగిలించి వీరు ఉన్నతమైన స్థాయికి చేరతారు.ఇలా కొందరు ప్రవర్తిస్తూ ఉంటారు.,సమాజంలో మంచి గౌరవం తో ఉన్నప్పటికీ తోటివారి ప్రగతిని చూసి ఓర్వలేనితనం, ఈర్ష్య అసూయ లతో కుటిల పన్నాగాలు పన్నే వారికి…..,బలముందని అహంతో సాయపడిన వారి జీవితాలపైనే కొట్టి ఆనందించేవారికి,
ఏదో ఒక సందర్భం లో, పరాభవం తప్పదు,… జీవితంలో ఇలాంటి పలు గంపలు ముళ్ల కంపలు ప్రతీ ఒక్కరికీ ఎదురవుతూనే ఉంటాయి. ఐతే మన ధర్మాన్ని మనం పాటిస్తూ నైతిక విలువలను వదలకుండా రుజు మార్గంలో వెళుతూ సమాజ హితం కోరుతూ పరోపకారార్థం మిదం శరీరం అన్నట్లుగా ముందుకు సాగితే ఆ దైవమే తప్పక సహకరించడం జరుగుతుంది. ఇలాంటి నీచవు మోసపు వక్రబుద్ధి గలగంపలు ముళ్ల కంపలను శిశు పాలుడి వందతప్పులు లెంక్కించి నట్లు దైవం లెక్కించి తప్పక తగిన గుణపాఠం నేర్పుతుంది.
“నేను ఎదగాలి అనుకోవడం లో తప్పు లేదు,! ఐతే
నేనే ఎదగాలి అనే ధోరణిలో మన కంటే ఎంతో చిన్న వారి జీవితాలను ఛిద్రం చేస్తూ,భవిష్యత్తు ని బలితీసుకుంటూ,, అదే ఉత్తమ జీవన విధానం అనీ నన్ను ఎవరూ చూడడం లేదనీ,నేను తేనెలొలికించే మాటలతో చెప్పే అబద్దాలనే అందరూ నమ్ముతారని అనుకుంటూ,నా కుటిల పన్నాగాలను ఒకవేళ ఎవరైనా చూసినా ఎవ్వరూ ఏమీ చేయలేరనీ అనుకుంటే అది మూర్ఖత్వం అవుతుందని ఈ గంప కథలోని నీతి!! కష్టే ఫలి!..

―త్రివిక్రమ్ సుఖవాసి
ఆచార్య నాగార్జున విశ్వవిద్యాలయం

Author

Was this helpful?

Thanks for your feedback!